Tα νανοσωματίδια χρυσού, έχουν βρεθεί πολύ αποτελεσματικά στη διάγνωση και θεραπεία του καρκίνου, λόγω των φυσικοχημικών τους ιδιοτήτων, της εύκολης τροποποίησης της επιφάνειας τους, της χαμηλής τους τοξικότητας και της βιοσυμβατότητας. Από την άλλη, το 99mTc, χρησιμοποιείται λόγω της εκπομπής ακτίνων γάμμα χαμηλής ενέργειας (140keV), του κατάλληλου χρόνου ημιζωής (6.02h) και της εύκολης διαθεσιμότητας από τις γεννήτριες 99Μο/99mTc. O σκοπός της μελέτης, είναι η επισήμανση νανοσωματιδίων χρυσού (AuNPs) διάφορων μεγεθών, με προσδέτες που έχουν ομάδες θειόλης (λειτουργώντας σαν άγκυρα για την επιφάνεια των νανοσωματιδίων χρυσού), που επιτρέπουν επισήμανση με 99mTc-carbonyls. Oι ομάδες θειόλης είναι ο πιο σημαντικός τρόπος σταθεροποίησης για νανοσωματίδια χρυσού οποιουδήποτε μεγέθους, επειδή οδηγούν στον σχηματισμό ισχυρών δεσμών Au-S. Mετά την τροποποίηση της επιφάνειας των AuNPs και την επισήμανση με 99mTc-carbonyls, πραγματοποιούνται μελέτες σταθερότητας in vitro σε ανθρώπινο ορό καθώς και σε διαλύματα κυστεΐνης και ιστιδίνης, προκειμένου να αξιολογηθεί τη σταθερότητα των επισημασμένων συμπλόκων in vivo. Eπιπλέον, διεξάγονται μελέτες κυτταροτοξικότητας για να εξεταστεί η πιθανή τοξικότητα των σχηματιζόμενων συμπλόκων, καθώς και μελέτες βιοκατανομής σε μοντέλα ζώων που φέρουν όγκο.
